انتقاد سناتور آمریکایی از رویکرد دولت بایدن درباره بازگشت به برجام
تاریخ انتشار: ۱۵ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۴۶۵۹۳
به نقل از وبگاه خبری جوییش اینسایدر، کریس ون هولن، سناتور آمریکایی در نشستی در دانشگاه مریلند با انتقاد از رویکرد دولت این کشور نسبت به بازگشت به توافق هستهای، گفت که دولت بایدن «یک فرصت برای بازگشت به برجام» را در اوایل مدت روی کار آمدنش از دست داد.
ون هولن گفت: از نظر من، این یک فرصت از دست رفته برای این دولت بود تا کار را پیش ببرد و نمیدانم پس از این چه خواهد شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش ایسنا، انتقاد این سناتور آمریکایی در پی این مطرح میشود که مذاکرات چند ماهه احیای توافق هستهای در وین، نتیجه ملموسی به دنبال نداشته است.
رابرت مالی، نماینده ویژه آمریکا در امور ایران، اخیرا در گفتوگو با شبکه بلومبرگ اظهار داشت: آمریکا مایل است که روی ادعای انتقال تسلیحات ایران به روسیه و اعتراضات جاری در این کشور تمرکز کند، نه از سرگیری مذاکرات بر سر احیای برنامه جامع اقدام مشترک (برجام).
او در ادامه با ادعای اینکه «ایران علاقهای به توافق ندارد» گفت که واشنگتن روی موضوعات دیگر تمرکز کرده است و اکنون میتواند برای بازدارندگی و اخلال در ارائه تسلیحات به روسیه و تلاش برای حمایت از خواستههای اساسی مردم ایران دست به کاری بزند.
راب مالی با این حال گفت که مذاکرات هستهای با ایران بهطور رسمی متوقف نشده است و تماسها میان ایران و اتحادیه اروپا کماکان ادامه دارد، اما هیچ مذاکرهای از پایان ماه اوت تاکنون انجام نشده است.
اظهارات مالی درباره مذاکرات احیای توافق هستهای در حالی مطرح میشود که حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه ایران در نشست خبری اخیرش در این باره گفت: در مذاکرات برای رفع تحریم یکی از مسایلی که تاخیر ایجاد کرد حل مسایل اتهامی آژانس بوده است. پیشنهاد طرف آمریکایی این بود که برجام را ابتدا تایید کنیم و مسایل با آژانس را در فرصتی در آینده حل کنیم. یعنی پیچ و مهره و توان هسته ای جدیدمان که بر مبنای قانون راهبردی ایجاد شده است را باز کنیم و بعد درباره مسایل با آژانس صحبت کنیم که این از خطوط قرمز ما بود و نپذیرفتیم. ما با طرف های مختلف در این مورد صحبت و تاکید کردیم آژانس از مسیر فنی منحرف شده و وارد مسیر سیاسی شده است. آنها گفتند ما توصیه می کنیم به آژانس تا در مسیر فنی حرکت کند. اما در یک هفته گذشته در حالی که توافق شده بود هیات آژانس به ایران بیایند به یک باره در مجموعه جنگ ترکیبی علیه ایران قطعنامه جدید روی میز گذاشتند! صحبت ما با این کشورهای این است که چطور به شما اعتماد کنیم؟ در حالی که قرار بود ضامن رفتار آژانس باشید خودتان در حال سوءاستفاده از آژانس هستید.
وی ادامه داد: همچنین آمریکا ابتدا پیشنهاد کرده بود با رسیدن به برجام یا بدون برجام تبادل زندانیان انجام شود، اما ۴۰ روز بعد گفتند تبادل زندانیان با برجام انجام شود. ما گفتیم این افت و خیزهای شما دیوار بی اعتمادی را قویتر میکند؛ البته در یک ماه و نیم گذشته آنها دوباره به طور جدی دنبال تبادل زندانیان هستند و ما به خاطر مسایل انسانی این مساله را دنبال می کنیم.
وزیر امور خارجه گفت: ما مبتنی بر تامین حداکثری منافع ملی با هدف بازگشت به برجام مذاکرات را ادامه می دهیم. از نظر ما برجام با همه ضعف و قوتها روی میز است و معتقدیم موضوعی که در پایان دولت قبل و در یک سال گذشته مذاکره شده میتواند به نقطه نهایی و توافق برسد.
310310
کد خبر 1703742منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: ایالات متحده آمریکا برجام توافق هسته ای ایران ایران و آمریکا هسته ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۴۶۵۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جزئیات جدید از مذاکرات ایران و آمریکا به روایت ظریف
آفتابنیوز :
محمدجواد ظریف، وزیر پیشین وزارت امور خارجه برای بررسی شرایط سیاست خارجی ایران در سال ۱۴۰۲ به گفتگو پرداخته است.
بخشهای مهم این گفتگو را در ادامه میخوانید:
دنیا دیگر دنیای دوقطبی نیست، حتی موضوع قطبی بودن در جهان با چالش جدی رو به رو است؛ لذا باید این واقعیات را درک کرد. مهمترین عامل در نظام قطبی عامل وفاداریست و ما هنوز بر اساس این تصور به نظرم توهمی از روابط جهانی داریم و عمل میکنیم. بعد خیلی زود دلسرد میشویم که چرا روسها یا چینیها با ما اینگونه رفتار کردند؟ در صورتی که اگر درست تشخیص دهیم که امروز مبانی رفتار در روابط جهانی چگونه است حتماً نه چنین توقعاتی را خواهیم داشت، نه اقداماتی میکنیم که ایجاد چنین توقعاتی برای ما بکند. نه خودمان را فدا برای کسی میکنیم و نه توقع داریم که آنها برای ما این کار را بکنند.
باید روابط سازنده با همه کشورها داشته باشیم. معتقدم که بدون روابط سازنده نه با شرق میتوانیم رابطه خوبی داشته باشیم نه با غرب. یعنی بدون اینکه با غرب رابطه داشته باشیم نمیتوانیم با شرق رابطه داشته باشیم و برعکس هم همینطور است.
تا زمانی که ما با روسیه و چین رابطه نداریم، حتما غرب هم با ما رابطه فراگیر و همه جانبه نخواهد داشت. تا زمانی که درها به روی غرب از سوی ایران بسته باشد، حتما روسیه و چین هم احساس میکنند که کنشگر این حوزه هستند و منافعشان را بر ما تحمیل میکنند بدون اینکه منافع ما را در نظر داشته باشند.
اگر قرار است جهان جنگ اقتصادی داشته باشد این جنگ باید بین چین و آمریکا باشد.
فرصت مذاکره با آقای ترامپ را ما از دست ندادیم. با همه احترامی که برای دوست و همکار عزیزم آقای احمدی قائل هستم، اعتقاد دارم که نیمی از قضیه را دیدهاند. چرا که آقای ترامپ یک بخشی از معادله است و کل معادله نیست.
آقای ترامپ حداکثر میتواند یک توافق دو صفحهای مثل آن که با کره شمالی امضا کرد را امضا کند. آقای ترامپ نه توانش را داشت و نه ساختار آمریکا اجازه میدهد، همانطور که در کره شمالی اجازه ندادند که ایشان وارد یک توافق محتوایی جدید شود.
با توافق دو صفحهای هم هیچ مشکلی از کسی حل نمیشود، فقط یک فرصت عکس انداختن فراهم میشود که ممکن است برای کره شمالی فرصت خوبی بود؛ چون همیشه رهبران کره شمالی دوست داشتند که با روسای جمهور آمریکا دیده شوند. چون این فرصت را پیدا نمیکردند بعد از اینکه روسای جمهور از کاخ سفید خارج میشدند معمولاً آنها را دعوت میکردند و با آنها عکس یادگاری میانداختند؛ لذا این پیروزی برای آنها بود و یک پیروزی هم برای آقای ترامپ بود که خاصیت نارسیستیاش را آبیاری کند؛ لذا این قسمت از فرمایش آقای احمدی کاملاً درست است که ترامپ علاقه داشت که این کار را انجام دهد؛ اما قسمت بعدیاش که همانطور که در اجلاس ویتنام آمریکا و کره شمالی دیدیم این افراد دیگر هستند که تصمیم میگیریم.
آقای ترامپ از بنده چند بار دعوت به مذاکره کرد، ولی ما که اجازه برای مذاکره نداشتیم. اما آقای بولتون در کتاب «اتاقی که در آن اتفاق افتاد» کاملاً تشریح میکند که هربار ایشان تا مرز استعفا پیش رفت برای اینکه مانع از مذاکره شود. خیلی هم با آب و تاب توضیح میدهد که در هر دو مورد استعفا نامهاش را نوشت و وقتی مذاکره صورت نگرفت خیالش راحت شد. اما همین نشان میدهد، اگر بنده با آقای ترامپ مذاکره کرده بودم یا آقای دکتر روحانی مذاکره بودند، نهایتاً همین بولتون بودند که باید این مذاکرات را به نتیجه میرساندند.
بعضیها ایراد میگیرند که آقای بولتون و پومپئو از ابتدای سال ۹۷ وارد کاخ سفید شدند، یعنی از آوریل سال ۲۰۱۸، لذا میگویند چرا از دوران آقای تیلرسون استفاده نکردید. من با آقای تیلرسون در جلسه ۵+۱ دیدار داشتم، به هیچ وجه آقای تیلرسون در ظرفیت مذاکره نبود و اعتماد لازم را از سوی آقای ترامپ برای این که مذاکره کند، نداشت. کاملاً مشخص بود و دیدیم که ظرف تقریبا یک سال از دولت آقای ترامپ خارج شد.
من معتقدم که ما اگر تشخیص دهیم که تهدیدی که برای جمهوری اسلامی وجود دارد تهدید امنیتیسازی است، در زمین این تهدید بازی نمیکنیم؛ لذا میتوانیم سیاست فعالتری را داشته باشیم. البته این به معنا نیست که دست از مخالفت با آمریکا بکشیم، مخالفت با سلطه و مخالفت با استکبار میتواند برای کشور یک زمینه قدرتی فراهم کند، با توجه به اینکه الان قدرت دیگر صرفاً قدرت نظامی، سیاسی و اقتصادی نیست. البته قدرتهای دیگری هم هستند مثل قدرت الهام بخشی.
آنهایی که میگویند برجام ایراد داشت خب چرا آمریکا به برجام استناد نکرد، اگر برجام یک طرفه بود آمریکا به یک جمله برجام استناد میکرد و از آن خارج میشد. آن وقتی که استناد کردند ۱۳ کشور در شورای امنیت علیهشان بودند، لذا دوستان ما مقداری به واقعیتها توجه کنند بهتر است.
منبع: اقتصادآنلاین